در واقع یکی از عجایب سلسله کوه های البرز که قله عظیمی چون دماوند دارد، پرورش چندین نوع گیاه دارویی است که اثر درمانی زیادی دارند و منحصراً در دامنه های این کوه به عمل می آیند و در کوه های دیگر اثری از آنها نیست. چندوقت پیش جراید ایران از یکی از این گیاهان سخن گفته و اثرات سحرآمیز آن را بیان داشتند و نوشتند که کارشناسان خارجی بذر این گیاه را به کشورهای دیگر برده اند، ولی با کوشش فراوان نتوانسته اند آن را به عمل آورند،زیرا این گیاه فقط در زادگاه اولیه خود سبز می گردد.
گل گاو زبان گیاهی طبی است که تقریباً تمامی اجزاء آن ، اعم از گل ها و برگ ها و دانه های آن به عنوان دارو استفاده می شود. همچنین دانه های این گیاه را برای تهیه روغن مورد استفاده قرار می دهند.گل گاوزبان دارای طبیعت گرم و اثر نشاطآور، مقوی تمام بدن و آرامشبخش است.در معالجه تبهای دانهای مانند سرخک، آبلهمرغان مصرف دم کرده آن با لیموعمانی اثر شفابخشی دارد. این دم کرده در درمان دردهای ناشی از سنگ کلیه و دفع سنگ مثانه نیز بسیار مفید است. اگر دچار آلرژیهای فصلی میباشید توصیه به مصرف دم کرده گل گاوزبان است. دم کرده گل گاوزبان برای درمان جوشهای دهان، آفت دهانی بسیار نافذ است.
خواص درمانی گل گاو زبان\
برای گل گاو زبان، فواید زیادی نام بردهاند، مهمترین آنها که به اثبات رسیده و تقریباً تمامی اطبا از گذشته تا حال بر آن توافق دارند؛ عبارت است از:
1- تقویتکننده اعصاب و روان و حواس پنجگانه، و نشاطآور است.
2-گل گاو زبان و برگ های تصفیه کننده خون است.
3- آرام کننده اعصاب است.
4- عرق آور است.
5- ادرار آور است.
6- گل گاو زبان کلیه ها را تقویت می کند.
7- سرماخوردگی را برطرف می کند.
8- برگ تازه گل گاو زبان برای درمان جوشهای چرکین دهان اطفال، برفک، سستی بیخ دندان و رفع حرارت دهان موثر است.
9- عرق گلگاوزبان برای امراض سوداوی، وسواس و خفقان مفید است.
10- گل گاو زبان دارای منیزیم بوده و از سرطان پیشگیری میکند.